Mijn naam is Sarah Klinkenberg-Keulen.  In 2007 studeerde ik als klinisch psycholoog af aan de Radboud Universiteit in Nijmegen en in 2012 heb ik de opleiding tot GZ-psycholoog afgerond (RINO Rotterdam). 

In de jaren na mijn afstuderen ben ik werkzaam geweest op verschillende afdelingen in verschillende functies binnen de forensische psychiatrie, de verslavingszorg, de basis - en specialistische ggz en medische psychologie. Ik heb daar behandelervaring opgedaan op het gebied van angst- en stemmingsklachten, werkgerelateerde en interpersoonlijke problematiek, traumaklachten, zelfbeeldproblemen en persoonlijkheidsproblematiek. Mocht je benieuwd zijn naar mijn CV; een omschrijving van hetgeen ik gedaan heb, vind je op LinkedIn. 

Naast mijn werk ben ik natuurlijk nog veel meer. En inmiddels geloof ik ook dat juist dat wat we in zijn totaliteit zijn en wat wij meemaken enorm van waarde is voor onze ontwikkeling als mens. In 2016 werd ons eerste kindje, onze zoon, geboren. Hij bleek het syndroom van down te hebben. Voor mij heeft zijn geboorte veel betekend. Opeens voelde ik hoe het is wanneer je je niet verzet, je geen weerstand biedt, je jezelf overgeeft aan de situatie en hoeveel ruimte er dan ontstaat. In het boek Mama'en van Nina Pierson schrijf ik een klein stukje over mijn ervaring als zogenaamde D-mama. 

In 2017 verloor ik mijn moeder een week nadat ik haar had verteld dat ze weer oma zou worden. Ik schreef een tijd blogs over dit verlies via 'Ik mis je'. Dit schrijven werkte voor mij heel therapeutisch. De persoon die jou het leven gaf verliezen, is enorm aangrijpend. Waar het verlies, het haar los moeten laten, aanvankelijk rauw en scherp voelde en het tot in mijn diepste vezels pijn deed, heeft het inmiddels ruimte gemaakt voor een nieuwe manier van vasthouden. Het gemis en het verdriet mogen er zijn, maar tevens is er ruimte om haar op een andere manier deel uit te laten maken van mijn leven. Ze heeft prachtige herinneringen achter gelaten en leeft voort in mij, mijn zusje en onze kinderen.  

Enige tijd geleden schreef ik op: "Laat het leven je de lessen leren. Val, voel de pijn, laat je troosten, sta op en groei." Ik ben ervan overtuigd dat in ieder mens deze kracht schuilt, dat ieder mens tot meer in staat is dan die aanvankelijk dacht. In die zin werkt pijn ook transformerend. Het geeft je belangrijke nieuwe inzichten en zienswijzen. Soms lukt het om daar zelf achter te komen en soms is het fijn als iemand je hierin ondersteunt.

Zelf heb ik ook gesprekken met deskundigen (gehad). Het is goed om jezelf (als therapeut) in de spiegel aan te kunnen kijken. Ik ben ervan overtuigd dat dit mij geholpen heeft en helpt de beste versie van mezelf te zijn en blijven. En dat maakt me niet perfect maar zeker wel meer puur en authentiek. Dat maakt mij Puur Sarah.