Vanmorgen startte ik de dag met een wandeling. Dit werkt altijd verfrissend, verkwikkend en verhelderend. Ik nam bewust mijn omgeving waar. De eenden met hun kleintjes, een reiger langs de waterkant, velerlei soorten bloemen, veel groen en op verschillende plekken zag ik slakken. Ik maakte een foto van een klein slakje met een huisje op zijn rug. 'Haast je langzaam' kwam in me op. We moeten zoveel en nemen te weinig tijd om stil te staan en echt tijd voor onszelf te hebben. Social media slokt ons op, we raken ver verwijderd van ons innerlijk kompas en laten ons leiden door de buitenwereld in plaats van door onszelf. Terwijl, zo realiseerde ik me al wandelend, de grootste groei ontstaat op momenten van verstilling. En de grootste groei niet persé altijd zichtbaar is. Denk aan een zaadje. Recent hebben wij met de moestuintjes van de AH een klein groenteparadijsje voor de kinderen gecreëerd. Het duurde even voor de eerste groene steeltjes hun hoofd boven de aarde staken. Terwijl het ontkiemen en door de aarde naar boven reiken eigenlijk het grootste proces omvatten. Zo werkt het ook voor ons mensen. Wanneer we een idee hebben, of ergens mee zitten, is het zaak dat we daarmee gaan zitten; het zaadje planten. En wat je aandacht geeft groeit dus heb aandacht voor wat het in jou is dat gezien mag worden. Je zult zien dat juist door te verlangzamen, door aandacht te hebben voor wat er op dat moment is en alleen dat er te laten zijn, er transformatie plaatsvindt. Misschien vind je dat vaag klinken maar weet je waarom je dat waarschijnlijk vaag vindt? Omdat wij bepaald hebben dat alles snel en zichtbaar moet zijn. Maar een zaadje kunnen we toch ook niet sneller laten ontkiemen? We kunnen dit proces niet bespoedigen. Het enige wat we kunnen doen is bewateren, licht geven en wachten. En zo werkt het dus ook met ideeën of processen in jou. Heb er aandacht voor, ben geduldig, heb vertrouwen, geef jezelf ruimte en tijd en zie dan eens wat er gebeurt. Je zult versteld staan.
Reactie plaatsen
Reacties